We don’t do stamps anymore...

In het begin van dit jaar bracht ik mijn vakantiedagen nog door in het zuiden van het continent Amerika. Dit keer ging ik de hele andere kant op, naar het noorden van Amerika, het land van de Canucks, oftewel Canada!

Een immens, machtig, groot land, zo dichtbij Amerika, zo veel overeenkomsten, maar o zo anders. De Canadezen zijn veel gastvrijer, opener, vriendelijker, oprechter, geïnteresseerder, en een heel stuk sportiever. Dit valt al gelijk op als je zelf op de sportieve tour Canada gaat ontdekken.

“We don’t do stamps anymore” was het eerste wat ik van twee willekeurige Canadezen hoorde toen ik het land in kwam en vroeg of ik nu een mooie stempel in mijn paspoort kreeg. In het kader van “the best stories are found between the pages of your passport” zorgt een digitale ETA er namelijk voor dat er niet meer gestempeld wordt. Gelukkig heb ik hele andere herinneringen over gehouden aan deze memorabele trip.

Hoogtepunten

Haida Gwaii
Een prachtig stuk ongerept natuurgebied, een ruige overweldigende schoonheid waar de toeristen ver van weg blijven, want:
* het neemt veel tijd in beslag om daar te komen;
* het erg prijzig is om daar te komen;
* als je er eenmaal bent het eveneens duur is omdat alles geïmporteerd wordt vanuit het vaste land;
* de meeste toeristen het klimaat minder aantrekkelijk vinden omdat het zo'n 200 dagen per jaar regent.
Niet alleen daarom vond ik het al tof om naar dit bijzondere deeltje van Canada af te reizen, ook om het avontuur op te zoeken en drie dagen kajakken op de open zee voldeed helemaal aan deze wens. Met Rob, 6 andere avonturiers (Canadees en Amerikaans) en gids Ravi waren drie dagen kajakken in een zonnige omgeving en kamperen in de wildernis, (lees: tussen de beren en ander wildlife die jou als lekker hapje zouden kunnen beschouwen) een waar succes!

Icefields parkway
De route tussen twee spectaculaire Canadese parken ‘Jasper’ en ‘Banff’ is de Icefields parkway. Door de fantastische vergezichten van 232 kilometer door de Canadian Rockies is het een feestje om hier te mogen rijden. Het feestje duurde zo’n 6,5 uur om deze bruisende kilometers af te leggen en de verschillende uitzichten te bewonderen:
* statische uitzichten als in hoge bergen, azuurblauwe meren, oude gletsjers, ruige rotsformaties, kletterende watervallen en dit in combinatie met de enorme reikwijdte die je hebt om te kijken, is echt fenomenaal. Heuvelachtige landschappen die wij totaal niet gewend zijn met alleen een paar drempels in ons platte kikkerlandje;
* daarnaast heb je de dynamische uitzichten die de route heel levendig houden, het zorgt ervoor dat je nog scherper en alerter bent omdat er zomaar prachtige exemplaren wild leven (als in elken, beren, mooses, herten, Bighorn schapen, berggeiten) voor je de weg opspringen. Tja, het wildlife neemt het hier niet zo nauw met de verkeersregels en je wilt zo’n gigantisch gewei van een hert echt niet op je motorkap hebben.
Het is met geen pen te beschrijven, maar de foto's spreken boekdelen.

Amerika
Spontaan hebben we besloten 'even' 580 km om te rijden om Glacier National Park in Montana te vereren met bezoek uit Holland. Helaas was het een zondag wanneer deze spontane kans zich voordeed en het was een drukke bedoeling met Amerikanen die hun eigen beauty wilden aanschouwen. Maar desondanks hebben we zeker genoten van de “Road to the Sun” met alle groene, en wildlife stops tussendoor.
Maar... wat een extra leuke bijkomstigheid is, de Amerikanen doen wel degelijk aan ‘stamps’. Hier hoefde ik de autoriteiten niet eens te vragen om een mooie stempel, nee, heel onverwachts is mijn paspoort weer een mooie gevulde pagina rijker!

Running
Door de naderende marathon in "The city that never sleeps" gingen ook hier in het heuvelachtige Canada de voorbereidingen gewoon door. Vakantie of geen vakantie. Het is een waar tafereel om door, op, in de bergen, op de Canadese snelweg en in drukke, hectische miljoenensteden kilometers op mijn vertrouwde hardloopschoenen te maken. Het waren zeker één van de mooiste kilometers die ik gemaakt heb maar door die hoogtemeters ook de meest vermoeiende. Wat heb ik ons vlakke kikkerlandje gemist toen ik weer uitgeput en hijgend de berg af kwam.

Wildlife
Ik hoor je denken, want je hebt natuurlijk nog één brandende vraag! “En, hebben jullie nou ook beren gezien?” Je kunt Canada echt niet verlaten zonder ook maar een blik van een beer op te hebben gevangen. Dus die beren hebben we wel degelijk gezien. De meest spectaculaire ontmoeting waarbij ik geconfronteerd werd met deze mooie beesten was tijdens de lunch in Haida Gwaii. Er kwamen een paar beren op onze heerlijke Canadese maple sirup geur af. Dus we moesten nog oppassen dat onze lunch (of wij zelf) geen voer werden voor de beren. Ook in de nationale parken hebben we beren mogen aanschouwen. Helaas zijn de beren iets minder fotogeniek dan het andere wilde leven, dus deze beelden zitten gewoon in ons geheugen gegrift.

Wist je dat:
* we met onze witte bolide 4.480 kms hebben afgelegd en de hardloopkilometers van mij zijn opgelopen naar 166,8 km;
* als een kruising niet voorzien is van stoplichten je moet opletten wie het eerst de kruising nadert, want wie het eerst komt aangereden, heeft voorrang;
* we bijna zonder benzine zaten omdat op sommige trajecten benzinestations heel schaars zijn in zo'n immens groot land als Canada;
* Canada heel modern is en je bijna overal contactloos kan betalen;
* Canadezen gewoon fietsen langs de snelweg. Vandaar dat sommige van mijn runningroutes ook gewoon via de snelweg plaatsvonden;
* Canadezen graag en veel op reis gaan in hun eigen land en bij voorkeur in hun eigen regio. Het rijden van West naar Oost in zo'n regio kan gerust meer dan een dag duren;
* het merendeel van de reizigers die we "on the road" ontmoet hebben echte locals of Amerikanen zijn. Wij hebben maar weinig Europeanen ontmoet die afgereisd zijn naar dit prachtige gebied om de Canadese cultuur op te snuiven;
* de hoeveelheid calorieën gewoon bij de meals van de fastfoodketens bij staan. Dus als je een keer 'calorie arm' wilt eten dan moet je toch voor de Side Caeser Salade gaan zonder saus (250 cal);
* Rob vanaf dag 1 al helemaal fan is geworden van de Canadese fastfood keten Tim Hortons (oorspronkelijk koffie en donuts). En hij pas op de laatste dag het meest populaire culinaire snack de Timbits heeft ontdekt;
* we beide Tim heel erg gaan missen en we op zoek zijn naar vervanging...
* ik dus toch, geheel onverwachts, weer een pagina in mijn paspoort gevuld heb ;-)
* de volgende trip al in de maak is. Dus stay tuned!

Met reislustige groet,
Elle / Ellie (fr) / Ella (en) ;-)